Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.
Euphorbia oxyphylla DC.

Euphorbia oxyphylla DC.

Descripción

Euphorbia oxyphylla in DC., Prodr. 15(2):1268-1269 (1866)

Especie endémica del Centro de la Península Ibérica.

 

 

Familia: Euphorbiaceae (Euforbiáceas).

Etimología del Género: Euphorbia=del latín euphorbea,-ae; nombre asignado a un alechetrezna. Según Dioscórides y Plinio, proviene del Rey Juba II de Mauritania llamado Euforbo.

Etimología de la Especie:

Sinónimo/Basiónimo: – Euphorbia broteri Daveau in Bol. Soc. Brot. 3: 33-34 (1885)
– Euphorbia myrsinites auct. lusit., non L.

Nombre Vulgar:

Porte: 20-45 cm

Floración: 04-may

Hábitat: Taludes, claros de escobonales, jarales y robledales algo degradados, a menudo en berrocales y suelos más o menos sueltos; silicí­cola (300-1700 m)

Distribución Mundial: Endémica del Centro de la Pení­nsula Ibérica.

Distribución por Provincias: Av Cc M To Sa Za

Endemismo: Si.

Tipo de endemismo: Especie endémica del Centro de la Península Ibérica.